İnsan, doğayla arasına mesafe koydu, insan, insanla arasına mesafe koydu, hayatla, düşleriyle, cesaretiyle, iradesiyle arasına mesafe koydu. Etik değerler yok olmanın kıyısında ve maalesef saplantılı, huzursuz yaşayışlarımız.
21 yüzyılın yıkık dökük ve İtaatkâr insanlığı. Geliştiğimizi düşünüyoruz fakat teknoloji ilerledikçe insanın yaşam alanları da daralıyor. Büyük bir karmaşa var içimizde. Bireyin özünde var olan; hayatı yaratma gücü, gelişmeye açık bakış açısı zamanla yok olmanın eşiğine geldi. Duyguları ifade etme şeklimize ve yaşayış biçimine sürü toplumunun tepkisi ile cevaplar üretiyoruz. İnançlarımız, yaşam biçimimiz büyük çelişkilerle dolu.
“Böyle Buyurdu Zerdüşt” metninde; üstinsan, güç istenci, bengi dönüş düşüncesini ele alarak yönümüzü saptadık. Nietzsche’nin bakış açısını, günümüz insanıyla bağlar kurarak deşifre ettik. Birbirimizi nasıl anlıyoruz? Kelimeler ya da gördüğümüz her şeye yüklediğimiz anlamların ne kadar doğru olduğunu sorgulamak istedik. Eğreti konumlarımız, yüzümüzde zorunlu maskeler ve asla kendinden tatmin olamayan insanlığımız! Peki, verdiğimiz kararlar; kişisel arzularımız mı yoksa dayatılan algının bir sonucu mudur? Bizler, kendi kararlarımızı alabilen bireyler miyiz? Belki öyleyiz… Belki de değiliz…
Uyarlayan ve Yöneten: Müge Saut
Müzik: Cem Yarkın
Işık Tasarımı: Alev Topal
Yönetmen Yardımcısı: Erdinç Doğancı, Emel Selvi
Çeviri Çalışması: N.Öykü Süs
Dekor: Feyyaz Yaman, Serhat Yüksekbağ
Işık Kumanda: Taha Eren Özcan
Fotoğraf: Volkan Erkan – Erdi Köseoğlu
Dış Sesler: Ender Yiğit, Arda Kavaklıoğlu, Aybike Turan, Mustafa Dincir
Oynayanlar: Nevzat Süs, Selver Çavuş, Esra Kucur, Cemre Buse Akkaya, Betül Alaz, Müge Saut
İKSV tarafından verilen Gülriz Sururi – Engin Cezzar Tiyatro Teşvik Ödülü desteği ile üretilmiştir.